ปันบันดาลใจ...ชีวิตสโลไลฟ์เพื่อค้นหา "ความสุข" กับ "บ้านทุ่งหยีเพ็ง" จ.กระบี่ ตอนที่ 3

1. สร้างผู้นำที่จริงใจและตั้งใจจริง ในชุมชนชนบท ผู้นำมีบทบาทสำคัญกับคนในชุมชนมากกว่าชุมชนเมือง ดังนั้นการที่จะให้ชาวบ้านมองเห็นเป้าหมายในการพัฒนาหมู่บ้านไปด้วยกัน จึงต้องเริ่มจากการทำความเข้าใจกับผู้นำในชุมชนให้ได้เสียก่อน
ในช่วงแรกพี่นราธร จึงชวนผู้นำชุมชน มาร่วมคิดและร่วมวางเป้าหมายด้วยกัน แต่สิ่งที่ยากที่สุด คือการสร้างความเชื่อใจให้ชาวบ้าน ขณะเดียวกันการรับมือจากความคาดหวังทั้งจากชาวบ้านคาดหวังในตัวผู้นำ และผู้นำคาดหวังในการทำงานของตัวเอง
ซึ่งกว่าจะก้าวข้ามอุปสรรคปัญหา จนสามารถเอาชนะความคาดหวังเหล่านี้ได้ ผู้นำต้องพิสูจน์ตัวเองพอสมควร ที่สำคัญต้องยืนอยู่บนเป้าหมายโดยไม่ลังเลเมื่อเจอตัวแปรต่างๆ ไม่ว่าจะเป็นโอกาสทางธุรกิจจากกลุ่มทุน หรือการตั้งรับกับหน่วยงานต่างๆ นอกพื้นที่

2.บริหารความสัมพันธ์เป็นเรื่องสำคัญที่สุด การพัฒนาชุมชนเป็นแหล่งท่องเที่ยว จำเป็นต้องมีส่วนเกี่ยวข้องกับหน่วยงานต่างๆ ทั้งในพื้นที่และต่างพื้นที่ จำเป็นต้องบริหารความสัมพันธ์กับทุกภาคส่วนด้วยความเชื่อที่ว่าทุกภาคส่วนที่เข้ามาในหมู่บ้านต้องการพัฒนาพื้นที่ไปสู่ความเข้มแข็ง และคนในชุมชนสามารถพึ่งพาตนเองได้ ดังนั้น ผู้นำจึงจำเป็นต้องมีอัธยาศัยที่ดีและมีความจริงใจ ขณะเดียวกันต้องมองหาข้อมูล และสิ่งที่จะทำให้ชุมชนพัฒนาไปในทางที่ดีขึ้นจากกลุ่มคนที่เข้ามาในพื้นที่ให้ได้ จากแนวคิดนี้ ทำให้บ้านทุ่งหยีเพ็ง สามารถจัดการป่าชุมชน บนเนื้อที่ 1900 ไร่ และสร้างสะพานศึกษาธรรมชาติ ศูนย์เรียนรู้ รวมทั้งได้ พรบ.ป่าชุมชน โดยมีการจัดตั้งคณะกรรมการป่าชุมชน เพื่อเป็นเกราะป้องกันกลุ่มทุน และเป็นแหล่งท่องเที่ยวที่สร้างรายได้กับให้คนในพื้นที่อีกด้วย

3.การพัฒนาภายนอกอย่างเดียวไม่ได้ ต้องหันมาพัฒนาภายในให้แข็งแรงควบคู่ไปด้วย จึงจะเรียกว่าการพัฒนาที่ยั่งยืน พี่นราธรเชื่อที่ว่าหากครอบครัว ซึ่งเป็นหน่วยย่อยที่สุดของสังคมมีความเข็มแข็ง จะเป็นเกราะป้องกันปัญหาต่างๆ และทำให้ชุมชนอยู่ร่วมกันด้วยความเข้าอกเข้าใจและมีความสุขร่วมกัน

ในช่วง 2 ปีที่ผ่านมา เกิดโครงการ “บ้านบวกสร้างวิถีสุข” ในบ้านทุ่งหยีเพ็ง มีเป้าหมายสร้างครอบครัวเข้มแข็ง สามารถจัดการบ้านตนเอง ทั้งในแง่ความสัมพันธ์ การดึงศักยภาพและต้นทุนที่ดี เพื่อนำไปสู่การสร้างรายได้ และหวังว่าแนวคิดบ้านบวก จะงอกงามเติบโตในชุมชนและขยายผลออกไปในวงกว้าง การกลับบ้านไม่ได้แก้แค่ปัญหาชีวิต แต่ยังได้ใช้ศักยภาพของตัวเองในการพัฒนาบ้านเกิด สร้างทั้งโอกาสให้กับตัวเอง และคนในชุมชนบ้านทุ่งหยีเพ็งจนกลายเป็นแหล่งท่องเที่ยวทางธรรมชาติที่มีเสน่ห์แห่งหนึ่งในประเทศไทย