ปันบันดาลใจ...สถาปนิกผู้พัฒนาย่านเมืองเก่าสงขลา ตอนที่ 2
แต่ปัญหาใหญ่ที่พบ ชุมชนกำลังเป็นเมืองร้างและแหล่งเสื่อมโทรม จากการเข้ามาของแรงงานต่างด้าวเพื่อประกอบอาชีพประมง โดยมาเช่าห้องแถวย่านเมืองเก่าอยู่อาศัย นานวันเข้าพื้นที่เริ่มเปลี่ยนแปลง มีร้านคาราโอเกะ สร้างความอึกทึกวุ่นวาย เกิดการลักขโมย เจ้าของบ้านในพื้นที่ย่านเมืองเก่าหลายๆ คน ต้องอยู่อย่างระแวดระวัง บางส่วนตัดสินใจย้ายออก โดยปล่อยบ้านเก่าเป็นบ้านร้างที่ไร้ชีวิต และหากยังปล่อยให้ความเปลี่ยนแปลงเหล่านี้เกิดขึ้น คุณค่าดั้งเดิมของชุมชนจะถูกทำลายลง พี่แมวจึงพยายามนำข้อมูลงานวิจัยลงไปพูดคุยกับชาวบ้าน เพื่อวางเป้าหมายการพัฒนาพื้นที่ร่วมกัน จนทำให้คนในชุมชนบางส่วนยอมรับและปรับปรุงอาคารบ้านเรือนของตัวเองให้ดีขึ้น
พี่แมวเล่าว่าการทำงานพัฒนาเหมือนการต่อจิ๊กซอว์ไปเรื่อยๆ บ้านหนึ่งเริ่ม บ้านต่อมาจะทำตามกัน ไม่นานชุมชนจะกลับมามีชีวิตชีวาอีกครั้ง และทุกการพัฒนาสิ่งที่ต้องทำให้เกิดขึ้นให้ได้คือ คนในชุมชนต้องลุกขึ้นมามองเห็นคุณค่า และร่วมมือกันรักษาด้วยตัวเอง จึงจะเป็นการพัฒนาที่ยั่งยืน จนชาวประมงที่เคยมาเช่าในพื้นที่ถอยออกไปอยู่รอบๆ เมืองเก่าแทน
ในปี ๒๕๕๒ ข้อมูลงานวิจัยเมืองเก่าได้เข้าไปสู่แผนพัฒนาเมือง มีการสนับสนุนจากหลายฝ่าย จนเกิดการขยายไปยังเมืองเก่าอื่นๆ ใน จ.สงขลา และเมืองเก่าย่านสงขลาอยู่ระหว่างการดำเนินการเสนอชื่อเป็นเมืองมรดกโลกของ UNESSCO การได้เข้ามาพัฒนาย่านเมืองเก่าที่ร้างไร้เหมือนลมหายใจอันรวยริน ให้กลับมาเป็นเมืองเก่าอันทรงคุณค่า ต่อลมหายใจให้เมืองกลับมามีชีวิตชีวาอีกครั้ง คือความสุขและความภูมิใจในชีวิตของพี่แมว
