"เสี้ยววินาทีสุดท้ายก่อนจบเกม (การพนัน)"
บทความที่จะทำให้คุณต้องฉุกคิด!
ในประเด็น "การพนันบอล" ผลงานจากธารา ศรีอนุรักษ์
มือผมสั่น แต่ที่สั่นยิ่งไปกว่ามือน่าจะเป็นหัวใจ มันเต้นราวกับมีใครมารัวกลองชุด สักสี่ห้าชุดเห็นจะได้ ผมหวาดกลัวแม้เสียงก้อนหินที่ถูกเหยียบกระเด็นเกิดเสียง
ถนนไม่ถึงกับโล่งเสียทีเดียว แต่อาศัยความขมุกขมัวของพลบค่ำ และช่วงที่ไฟถนนยังไม่ฉายชัด ช่วยอำพรางแววตาที่หากส่องกระจกผมคิดว่ามันแสนจะอัปลักษณ์ที่สุดในยามนี้ ผมเคยอ่านเจอจากหนังสือเล่มไหนสักเล่ม แววตาเป็นกุญแจไขความลึกลับของหัวใจมนุษย์ และสำหรับสัตว์แววตาจะสะท้อนแสงเป็นจุดอ่อนให้พรานนักล่ากวาดไฟฉายส่องยิงได้ง่าย แววตาผมตอนนี้คงผสมปนเปกันระหว่างแววตามนุษย์กับสัตว์ อย่างน้อยๆ ผมกลัวแสงไฟทุกแสงที่ฉายส่องเข้ามาตอนนี้ เพราะไม่แน่ใจว่าหากเจอแสงไฟ แววตาผมจะสะท้อนแสงหรือเปล่า
ผมเป็นเด็กเรียนเก่ง ตอน ม.2 เทอมต้น ได้คัดเลือกเป็นตัวแทนระดับชั้นไปแข่งขันตอบปัญหาวิทยาศาสตร์ และผลจากการแข่งขันครั้งนั้น จับพลัดจับผลูเอาอีท่าไหนไม่รู้ ผมดันคว้าชัยมาให้โรงเรียน หัวหน้ากลุ่มสาระหน้าบานเป็นกระด้ง ครูประจำชั้นยิ้มหรา ผู้อำนวยการโรงเรียนเอาภาพผมและภาพตอนรับโล่รางวัลพิมพ์ป้ายไวนิลติดหน้าโรงเรียน ผมรู้เลยตอนนั้นว่า การได้เป็นซุปเปอร์สตาร์ทำตัวยากอย่างไร เหมือนกับว่าทุกการปรากฏตัวมีสายตานับไม่ถ้วนจ้องมอง และจะเป็นอยู่อย่างนั้นจนกว่าจะมีนักเรียนฮีโร่คนใหม่มาแทนที่ ป้ายตัวเองที่เคยโดดเด่นสดใส เริ่มจืดจางเพราะถูกแดดเลีย และพอสภาพย่ำแย่ถึงที่สุดก็จะถูกภารโรงแกะเก็บทิ้งในโรงเก็บของ
ตอนนั้น พ่อกับแม่ภูมิใจใจตัวผมมาก โดยเฉพาะพ่อที่มักจะพูดย้ำเรื่องความรักดีให้ผมฟังตั้งแต่ยังเรียนประถม พ่อบอกว่า ขอให้รักดีอย่างเดียว สิ่งดีๆ ก็จะเกิดขึ้นในชีวิต พ่อกับแม่ไม่มีกำลังส่งเสียเรื่องการเล่าเรียน จ่ายค่าเรียนสถาบันกวดวิชาดังๆ หรือจ้างครูมาสอนพิเศษ แต่หากลูกรักดี สามารถขวนขวายหาความรู้เองจากแหล่งความรู้ต่างๆ ในโลกโชเซียล การศึกษาปัจจุบันเปิดกว้างไม่เหมือนสมัยพ่อกับแม่ ถ้ารักดีก็จะไม่พาตัวเองไปยุ่งกับยาเสพติด ครอบครัวของเราเป็นครัวครัวปลอดสิ่งเสพติดโดยแท้ พ่อแม่ไม่สูบบุหรี่ ไม่กินเหล้า ผมจึงไม่เคยข้องแวะกับสิ่งเสพติด แม้จะมีเพื่อนดูดบุหรี่ แต่ก็ไม่เคยหัดไม่เคยลอง ออกจะรังเกียจกลิ่นด้วยซ้ำ
ห่างออกไปจากจุดที่ผมซุ่มรออยู่ เป็นสวนสาธารณะของกรุงเทพมหานครที่ได้รับความนิยมจากผู้คนละแวกนี้อย่างมาก ต่างมาใช้บริการออกกำลังกายกันอุ่นหนาฝาคั่งหลังเลิกงาน บ้างก็มาเช่าสนามตีเทนนิส มาใช้บริการฟิตเนสที่ต้องเสียค่าสมาชิกรายปี และที่เด็ดสุดคือมีสนามฟุตบอลและฟุตซอลให้ใช้ด้วย ผมคุ้นเคยดีเพราะเคยมาจัดทีมร่วมเล่นกันเพื่อนแทบทุกวัน-ก่อนหน้านี้
ซุ้มต้นเหลืองอุไรที่ทางเจ้าหน้าที่เทศกิจปลูกไว้ประดับสองไหล่ถนนช่วยกำบังกายผมและมอเตอร์ไซค์แบบออโตเมติก สตาร์ทมือของพ่อ ไม่ให้เป็นที่สังเกต หากว่ามีคนสอดรู้สอดเห็นสักคนขับรถผ่านมาแล้วจ้องดู เป้าหมายผมไม่ใช่รถยนต์ แต่เป็นคนเดินเท้า ที่พอสักพักคนออกกำลังกายจะค่อยๆ ทยอยกลับที่พักคอนโดใกล้ๆ ต้องใช้ถนนเส้นนี้ เป้าหมายของผมคือใครสักคนที่หักโหมเรื่องออกกำลังกาย จนลืมห่วงว่า ตัวเองจะกลับเอาตอนท้ายๆ คนเดียวบนถนนที่ยิ่งค่ำแก่ขึ้นมากเท่าใดยิ่งเงียบเปลี่ยวคนมากขึ้นเท่านั้น และผมมีเป้าหมายในใจไว้แล้ว
ผมควรจะเอามอเตอร์ไซค์ไปจำนำเล่ม แต่ทำอย่างนั้นไม่ได้ เพราะในเล่มไม่ใช่ชื่อผมเป็นเจ้าของ เป็นชื่อพ่อ และเรื่องนี้พ่อจะรู้ไม่ได้เด็ดขาด คำว่า รักดี จากปากพ่อยังก้องในหูผม แม้ว่าตอนนี้ขาข้างหนึ่งของผู้เป็นลูกจะก้าวเข้าสู่ประตู รักชั่ว แล้วก็ตาม
ช่วง ม.3 เกรดเฉลี่ยผมไม่กะพริบอยู่ที่เพดาน 4.00 เหมือนเมื่อก่อน ลดระดับลงมาที่ 3.75 แต่กลับเพิ่มความสามารถด้านกีฬาเข้ามาทดแทน ผมและเพื่อนในกลุ่มกระโดดเข้าสู้เกมแตะลูกหนังชนิดที่ว่าหายใจเข้าออกเป็นตัวเลขบนสกอร์บอร์ด และหลับฝันเห็นแต่คำว่า โกลด์ๆๆๆ ผมกลับเย็นเลยเถิดค่ำมืดแทบทุกวัน เพราะใช้เวลาหลังเลิกเรียนซ้อมฟุตบอล ทั้งแบบสนามใหญ่ และสนามฟุตซอล ได้รับคัดเลือกเป็นตัวแทนนักกีฬาโรงเรียน เป็นหนึ่งในทีมฟุตบอลชายที่มีถ้วยชนะเลิศหลายสนามโชว์หราบนป้ายไวนิลหน้าโรงเรียน ซึ่งมีผมเป็นดาวซัลโวของทีม ตอนเคยชนะแข่งขันตอบปัญหาวิทยาศาสตร์ว่าเด่นเป็นซุปเปอร์สตาร์แล้ว พอเป็นดาวยิงทีมฟุตบอลโรงเรียนที่มีเพื่อนสาวๆ ส่งเสียงเชียร์กรี๊ดๆๆๆ ลั่นขอบสนาม ยิ่งสร้างพลังซุปเปอร์ไซย่าให้ผมชนิดนักเรียนชายแทบทุกคนในโรงเรียนพากันอิจฉา
ตอนนั้นเองผมเกิดแรงขับภายในมหาศาลที่จะเดินทางสายนักกีฬาฟุตบอล อยากประสบความสำเร็จเหมือนนักบอลมืออาชีพชื่อก้องโลก หรือขี้หมูขี้หมาก็ขอให้ได้ติดทีมชาติไทยไปแข่งบอลโลก อยากลบคำสบประมาทที่ว่า หากบอลไทยได้ไปบอลโลก บอกชาติอื่นคงไปบอลจักรวาลกันหมดแล้ว อยากสร้างเกียรติประวัติแก่วงศ์ตระกูล ให้พ่อแม่ภูมิใจ ไม่เสียแรงที่อุตส่าห์พร่ำสอนเรื่องรักดีให้ฟังมาตั้งแต่เด็กๆ ผมมุ่งมั่น คาดหวัง พร้อมกับลงมือฝึกซ้อมอย่างจริงจัง ทั้งซ้อมทั้งติดตามการแข่งขันบอลไทยและบอลอังกฤษ ยุโรป แทบทุกแมท ทุกลีกทั่วโลก
บางคืนที่ถ่ายทอดสดฟุตบอลนัดสำคัญดึกๆ ผมขออนุญาตพ่อไปดูห้องเพื่อน ซึ่งพ่อก็คือพ่อ พร้อมจะเข้าใจและลดวัยตัวเองมาเป็นเพื่อนผมได้ทุกเรื่อง เพราะพ่อมั่นใจเสมอว่าผม รักดี
กีฬาฟุตบอลเป็นกีฬาที่ไม่ว่าจะเล่นหรือจะดู ต้องทำเป็นหมูคณะ ดังนั้นร้านอาหารดังๆ จะมีจอถ่ายทอดสดให้ลูกค้าชมเสมอ ยิ่งคนมากยิ่งดูฟุตบอลสนุก การได้ไปดูบอลห้องเพื่อนผมยิ่งผูกพันแน่นแฟ้นกับเพื่อนร่วมทีมชนิดทายใจกันได้ และสิ่งนี้นี่เองที่โค้ชทีมฟุตบอลทุกคนต้องการให้ลูกทีมตัวเองมี
ยิ่งเราเล่นฟุตบอล ดูการแข่งฟุตบอลแมทสำคัญๆ ติดตามทุกทัวนาเม้น ทำให้เราเชี่ยวชาญรู้ว่าทีมไหนแข็ง ทีมไหนอ่อน ทีมไหนรองบ่อน ทีมไหนตัวเต็ง จากแรกๆ เริ่มที่พนันปากเปล่า หลายๆ รอบเข้าพอรู้สึกว่า โชคเป็นของเรา เราดูฟุตบอลเป็น ตีเกมแตก เพื่อนคนหนึ่งในทีมจึงเสนอ
“ลองสมัครแทงพนันบอลทางออนไลน์ดูมั้ยวะ ไหนๆ เราก็ติดตามอยู่ตลอดแล้วนี่นา เล่นแบบสนุกๆ...”
การแทงบอลออนไลน์ไม่ยากอย่างที่คิด หรือเพราะเมื่อก่อนผมไม่ได้เอาตัวเองไปพัวพันกับมัน เลยคิดว่าเป็นเรื่องยุ่งยากไกลตัว แต่พอมีคนนำทาง ง่ายเหมือนการเติมเงินในการ์ดเล่นเกม แค่ติดต่อไปแผนกคอลเซ็นเตอร์ของเซ็บไซด์แทงบอล สอบถามเลขที่บัญชี พอได้เลขบัญชีก็โอนเงินเข้าบัญชีขั้นนต่ำแค่ 500 บาท ไม่นานเจ้าหน้าที่จะส่ง Username และ Password ให้ทางข้อความมือถือ ใช้สำหรับล็อคอินเข้าเว็บไซด์เพื่อแทงพนันบอล สามารถเลือกแทงได้ตามตามตารางบอลที่มีปรากฏ ทั้งบอลไทย บอลอังกฤษ บอลยุโรป ยิ่งช่วงเทศกาลบอลโลก ยิ่งคึกคักคับคั่ง
แรกๆ พวกเราเพียงสนุกกับเกมในสนาม จดจำ วิเคราะห์ลีลาการเล่น รวมถึงการคุมเกมของโค้ชทีมนั้นๆ เพื่อนำมาประยุกต์ใช้กับการเล่นของทีมโรงเรียนเรา แต่หลังๆ ผลแพ้ชนะของแต่ละทีมเริ่มมีบทบาท เมื่อเราเข้าสู้เกมแทงพนันบอลผ่านเว็บไซด์ เราสนุกกับยอดเงินที่เพิ่มในบัญชีเรา อย่างทันทีทันใดที่ผลการแข่งขันตรงกับที่เราทาย
ผมไม่รู้ว่า คนเล่นพนันชนิดอื่นจำพวก ตีดัมมี่ ป๊อกเด้ง ทอดลูกเต๋า เล่นไฮโล จะมีความรู้สึกคล้ายๆ กันหรือเปล่า คือไม่ยอมหยุดเมื่อได้ และอยากได้คืนเมื่อเสีย เราได้ติดๆ กันสองสามนัด แล้วก็เสียๆๆ ติดกันหลังจากนั้น และเมื่อเราเชี่ยวชาญขึ้น มีคนรู้จักเรื่องแบบนี้มากขึ้น จึงเริ่มหันหลังให้โต๊ะแทงแบบโลกเสมือนจริงแต่เสียจริง ไปสู่โต๊ะพนันบอลนอกจอ เห็นเงินได้เงินไม่ต้องโอนให้ยุ่งยาก
ก็อย่างที่ว่า เมื่อเสียก็อยากได้คืน เสียห้าร้อย ก็ไปหาอีกห้าร้อยเพื่อเอาห้าร้อยที่เสียกลับมา บางทีก็ได้คืน แต่บางทีก็เพิ่มทบเข้าไปอีก เมื่อเสียหลายๆ รอบเข้า เงินหมุนเวียนผ่านมือไม่ทัน เราเริ่มแทงปากเปล่ากับเจ้าของโต๊ะบอลที่ต่างก็รู้ว่า มีตัวตนเป็นใคร และเขาก็รู้ว่าเราเป็นใคร อยู่โรงเรียนไหน แรกๆ เรามีเครดิต
ยอดค้างหลักพัน เริ่มกลายเป็นหลายๆ พัน และสุดท้ายมาจบที่หลักหมื่น ถึงตอนนี้ ผมกับเพื่อนในทีมเริ่มทายใจกันไม่ได้ ว่า อีกคนคิดอะไรอยู่ข้างใน กลัวอีกฝ่ายจะซิ่งหนี ยกภาระหนี้ให้รับผิดชอบ ส่งผลให้ทีมโรงเรียนเราแพ้โรงเรียนอื่นติดต่อกันจนมีข่าวหนาหูว่า โค้ชจะเริ่มคัดตัวนักกีฬาฟุตบอลโรงเรียนใหม่ เพื่อกอบกู้ชื่อเสียงเดิมคืนมา
และหนี้สุดท้ายที่เราแทงพนันบอลแพ้แตะยอดไปที่สองหมื่นบาท เจ้าของโต๊ะบอลยื่นคำขาดให้เราจ่าย และต้องหาจ่ายให้ได้ภายในสามวัน --- เราให้โรงเรียนรู้ไม่ได้ว่าติดหนี้พนันบอล เพราะหมายถึงการอวสานความเป็นนักกีฬาโรงเรียน และอาจรวมไปถึงสิ้นสภาพความเป็นนักเรียน เราจะให้พ่อแม่รู้ไม่ได้ โดยเฉพาะผม ที่พ่อคิดอยู่เสมอว่ามีลูกชายรักดี
ถึงวันที่สาม เดดไลน์ของการยื่นคำขาด เราไม่มีจ่าย เพื่อนคนที่สนิทกับเจ้าของโต๊ะบอล และชักนำเราไปเล่นพนัน ถูกขัดดอกด้วยฟันกรามหักไปสองซี่ และตาบวมซ้ำผิดรูป ส่วนผมและเพื่อนที่เหลืออยู่ในระหว่างการหลบหน้าหลบตาไม่ให้ถูกพบเจอ พวกมันได้ยื่นคำขาดสุดท้ายให้เวลาอีกหนึ่งวัน ‘ต้องจ่าย’
สายลมค่ำพัดอ้อยอิ่งมาจากทิศไหนสักทิศในความมืด บนถนนนานๆ จะมีรถวิ่งผ่านไปมาสักคันเพราะไม่ใช่ถนนหลัก นักออกกำลังกายระลอกสุดท้ายค่อยๆ ทยอยกันเดินออกจากประตูสวนสาธารณะกลับที่พัก ผมอดใจรอ เหมือนเสือบาดเจ็บอดโซ ซุ่มรอเหยื่อตัวอ่อนแอและชะล่าใจ
ผมรู้ดีว่าเหยื่อที่มาดหมายจะกลับเวลานี้ และมีไอโฟนรุ่นล่าสุด เธอมาใช้ฟิตเนสของสวนสาธารณะ ขากลับจะเอาไอโฟนรัดกับยางรัดสำเร็จรูปผูกที่แขนแล้วเดินฟังเพลงกลับที่พัก
ขาผมสั่น ใจผมเต้น เสียงคำว่า รักดี จากปากพ่อก้องในหู
ผู้หญิงคนนั้นเดินออกจากสวนสาธารณะ กำลังย่ำเท้ามาตามไหล่ถนนที่มีพุ่มต้นเหลืองอุโรปลูกอยู่เป็นระยะๆ สองหูเธอมีจุกหูฟังเสียบอยู่ สายหูฟังต่อจากเครื่องไอโฟนที่เหน็บตรงแขน
เธอใกล้เข้ามา ใกล้เข้ามา ในระยะที่อีกอึดใจ ผมจะวิ่งไปกระชากไอโฟนจากแขนเธอ แล้วผลักเจ้าของให้ล้ม อาศัยช่วงที่เธอเสียหลักวิ่งกลับมาสตาร์ทมือรถมอเตอร์ไซค์แล้วขับหนีไป เปลี่ยนไอโฟนเป็นเงินใช้หนี้
ผมเข้ากูเกิ้ลดูการทำงานของสายรัดแขนไอโฟน ถอดอย่างไรให้เร็วไม่ติด หรือผิดพลาด
การผลักต้องผลักให้แรงขนาดไหน เหยื่อจึงจะไม่สามารถลุกขึ้นมาไล่ทันตอนวิ่งไปสตาร์ทรถ และรถต้องพร้อมในการออกตัว สตาร์ทมือ แบบออโตเมติก ไม่ต้องเข้าเกียร์ ถือว่า สอดรับกับการนี้เป็นที่สุด
ผมเป็นกองหน้าทีมฟุตบอลโรงเรียน เป็นดาวซัลโว รู้ดีว่า ต้องกระแทกอย่างไร จึงสามารถคว่ำฝ่ายตรงข้ามให้อยู่หมัด
เธอใกล้เข้ามา และใกล้เข้ามา
ผมสูดลมหายใจเข้าปอดลึกๆ เรียกความกล้า และเสี้ยววินาทีที่สมองสั่งการให้ขาวิ่ง พลันมีเสียงหนึ่งดังขึ้นใกล้ๆ
“ลูก”
ผมถึงกับใจหายวาบ เสียงเรียกคุ้นเคยจนเย็นเฉียบเข้าไปถึงไขสันหลัง ไม่รู้ว่าพ่อตามมาตอนไหน และมองดูเหตุการณ์อยู่นานเพียงไร
ผู้หญิงคนนั้นเดินผ่านหน้าไป โดยเธอไม่รู้ด้วยซ้ำว่ามีผมกับพ่อยืนหลบเงาครึ้มพุ่มเหลืองอุไรอยู่ข้างทาง
ผมก้มหน้าร้องไห้ ขาทั้งสองไม่สั่นแต่ไม่มีเรี่ยวแรงพอจะพยุงตัวให้ยืนได้ ย่อฮวบลงนั่งคุกเข่าแล้วยกสองมือมาปิดหน้าร้องไห้โฮ
“เกิดเรื่องอะไรขึ้น ทำไมไม่บอกพ่อ”
ผมพูดอะไรไม่ออก ได้แต่ร้องไห้ พ่อเข้ามาคุกเข่านั่งข้างๆ แล้วใช้สองมือโอบกอดผม
เสี้ยววินาทีสุดท้ายก่อนจบเกม พ่อช่วยเป่านกหวีดให้ผมไม่พ่ายแพ้ แม้ว่าวันรุ่งขึ้นยอดเงินจากบัญชีเงินฝากเพื่อใช้เป็นทุนการศึกษา ที่พ่อกับแม่เฝ้าอุตส่าห์เก็บหอมรอมริบฝากสะสมเพื่อผม จะถูกถอนออกมาสองหมื่นบาท.
ติดตามเรื่องราวดีๆ อัพเดท สื่อเป็นโรงเรียนของสังคม ที่แฟนเพจ สื่อเป็นโรงเรียนของสังคม ที่นี่
โครงการสื่อเป็นโรงเรียนของสังคม (Media As Social School)
128/177 ชั้น 16 อาคารพญาไทพลาซ่า ถนนพญาไท แขวงทุ่งพญาไท เขตราชเทวี กรุงเทพมหานคร 10400
128/177 Phayatai Plaza, 16th Fl., Phayathai Rd., Rajthevee, Bangkok 10400 Thailand
โทรศัพท์ : 02-298-0987-8 โทรสาร : 02-298-0989
อีเมล : [email protected]