| นางสุวรรณี ชลานุเคราะห์ เกิดเมื่อวันที่ ๑พฤษภาคม พุทธศักราช ๒๔๖๙ ที่จังหวัดนนทบุรี เป็นละครหลวง สำนักพระราชวังรุ่นสุดท้าย ปลายสมัยพระบาทสมเด็จพระปกเกล้าเจ้าอยู่หัว เป็นนาฏศิลปินที่มีความเชี่ยวชาญนาฏศิลป์ไทย ทั้งแบบพื้นเมืองและแบบราชสำนัก เคยแสดงเป็นตัวเอกในละครแบบต่างๆให้กรมศิลปากรมาแล้วมากมายหลายเรื่องหลายตอน บทบาทที่ได้รับการยกย่องและนิยมชมชอบจากผู้ชมมากที่สุด “ ตัวพระ ” เข่น อินเหนา สังข์ทอง พระไวย ไกรทอง สัตยวาน บางครั้งก็แสดงเป็น “ นางเอก ” เช่น ละเวงวัลลา เป็นต้น เป็นผู้อนุรักษ์แบบแผนท่ารำนาฏศิลป์ไทย และละครรำไว้ได้มากที่สุดเคยแสดงและนำคณะไปแสดงแลกเปลี่ยนวัฒนธรรมในหลายประเทศ ได้ถ่ายทอดวิชานาฏศิลป์ให้กับนิสิตนักศึกษาในมหาวิทยาลัย วิทยาลัยและโรงเรียนต่าง ๆ หลายแห่ง เป็นผู้เพียบพร้อมด้วยจริยธรรมคุณธรรมและอุทิศตนเพื่อประโยชน์ให้แก่สาขาวิชาชีพมาเป็นเวลากว่า๔๐ ปี จนเป็นที่ยอมรับกันในวงการนาฏศิลปินว่า เป็นผู้มีความสามารถสูงยิ่งต่อเนื่องมาตลอด นางสุวรรณี ชลานุเคราะห์ จึงได้รับการยกย่องเชิดชูเกียรติเป็นศิลปินแห่งชาติสาขาศิลปะการแสดง (นาฏศิลป์ - ละครรำ) ปีพุทธศักราช ๒๕๓๓ |
| ประวัติการศึกษา |
| ปีที่สำเร็จการศึกษา |
วุฒิการศึกษาที่จบ |
สถานที่ศึกษา |
| ๒๔๘๕ |
มัธยมศึกษาปีที่ ๖ |
โรงเรียนศิลปากรนาฏดุริยางค์ |
| |
|
โรงเรียนราษฎร์สามัคคีศึกษา |
|
|
| ประวัติการทำงาน |
| ปี |
ตำแหน่ง |
สถานที่ทำงาน |
| ๒๔๘๗ |
ศิลปินจัตวา อันดับ ๓ |
กรมศิลปากร |
| ๒๔๘๖ |
ข้าราชการศิลปินสำรอง |
กรมศิลปากร |
| ๒๕๒๙ |
ข้าราชการระดับ ๗ |
กองการสังคีต กรมศิลปากร |
|
|
| รางวัลและเกียรติคุณที่เคยได้รับ |
| ปีที่ได้รับ |
ชื่อรางวัล |
หน่วยงานที่มอบ |
| ๒๕๓๔ |
รางวัล ศิลปินแห่งชาติ สาขาศิลปะการแสดง(นาฏศิลป์ไทย) |
สำนักงานคณะกรรมการวัฒนธรรมแห่งชาติ |
| |
ปริญญาบัตรมหาบัณฑิตกิตติมศักดิ์ สาขานาฏศิลป์ไทย |
สถาบันราชภัฎสวนสุนันทา |
|
|